အပိုဒ္ (၁၆)

(၁၆) ရံပတ္ဒိသာ၊ သွ်စ္မ်က္ႏွာ၌၊ တပ္တာတည္ထ၊ နီကုမ္ၾကၿပီး၊ မ်ားလွဗိုလ္ပါ၊ တိုက္ၾကရာ၀ယ္၊ ျပည္သာစိုးထ၊ ဘီလူးမလည္း၊ ခနမၾကာ၊ မွန္ေရာင္၀ါျဖင့္္၊ ေကာင္းခင္လမ္းသိို႔၊ ပ်ံသန္းလားလွ်င္၊ လြန္ဘိက်င္မွ၊ ထက္ခြင္ပ်ံ၀ဲ၊ ပန္းဆိုင္ဆြဲသို႔၊ မလြဲတူစြာ၊ နီလီပါေသာ္၊ ထိုခါၿပိဳင္ဆိုင္၊ တုမႏိုင္ဘဲ၊ ၀ိုင္း႐ိုင္႐ုံးလွည့္၊ ဆုတ္ခြာခယ့္မွ၊ ၿမိဳ႕၏ရွိဘက္၊ နတ္မ်က္စိေျမာ္၊ စ်ာန္ယာဥ္ေပ်ာ္သား၊ မည္ေတာ္နာမ၊ ေခၚေ၀ၚၾကသည္၊ ဂ႑ဒီပါယန၊ ျမတ္ဓမၼႏွင့္၊ သီလသည္းခံ၊ ရေသ့ပ်ံကို၊ ဘုန္းလွ်ံေတဇ၊ တန္ခိုးပသည္၊ ဒသဘာတက၊ ညီေနာင္လွ႐ို႕၊ ညြန္႔ခေၾကာင္းရီး၊ ေဖာ္ၿပီးမီးက၊ ပ်ံ႔မႊီးသီလ၊ ျပည့္စုံလွသည္၊ ဂ႑ဒီပါယန၊ ရေသ့ကလည္း၊ မုသာ၀ါဒါ၊ ေ၀ရာမဏိ၊ ေယွာင္ၾကည္ဘိ၍၊ မသိသူအား၊ သိေအာင္ၾကားအံ့၊ မွတ္သားစီလို၊ ဟုတ္တိုင္းဆို၏။ ရြယ္ပ်ိဳက်ိဳင္းထြား၊ မင္းသားမ်ား႐ို႕၊ ႀကိဳးစားေစာင့္ထ၊ ဘီလူးမကို၊ ခ်ိဳျမရသာ၊ ပ်ားသကာႏွင့္၊ ၾသဇာခ်ိဳအီး၊ ေကၽြးမီြးျပဳစု၊ ဦးခ်ေကာ္ေရာ္၊ ေတာင္းပန္ေသာ္က၊ စည္ထသာမို႔၊ ေက်ာ္သည့္ၿမိဳ႕ကို၊ ႏွစ္လိုရႊင္ပ၊ ေဖာ္၍ျပလိမ့္၊ မ်ားလွလူသွ်င္၊ ျမင္လီက်င္မူ၊ ခုပင္အၿပီး၊ ထိုၿမိဳ႕ႀကီးကို၊ ျခားဆီးလွီးျဖတ္၊ သံမိႈခတ္၍၊ မခၽြတ္ကူးလွ်က္၊ ၿမိဳ႕ေပါင္ဖ်က္မွ၊ ၿမိဳ႕ခ်က္အျမဲ၊ သံႏွင့္တြဲေသာ္၊ ပ်ံ၀ဲျပဳက်င္၊ ထက္ေကာင္းခင္သို႔၊ ခုံပင္ႂကြ၍၊ မပ်ံ၀ဲတည္း။ က်န္းျမဲခိုင္ထ၊ ၿမိဳ႕ကိုရအံ့၊ ထြန္းပတန္းခိုး၊ လူထိပ္မိုးသား၊ ဟိုးဟိုးေက်ာ္ၾကား၊ ထိုမင္းအားလွ်င္၊ မထားလွ်င္စီ၊ ေျပာပါလီဟု၊ မိန္႔ခ်ီသံျမ၊ ဆိုျမြက္ဟသည္၊ ေစာင့္ထသစၥာမခၽြတ္တည္း။ ။