(၁၀) စိုး၏ေလးကၽြန္း၊ နီလထြန္းသို႔၊ စက္၀န္းေဒသ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ရသည္၊ ရန္မ်ိဳးသြယ္သား၊ ဘုန္းစည္မႏၶတ္၊ ေစာမင္းျမတ္ကား၊ ၾကည္ညြတ္သဒၶါ၊ သံသရာက၊ လွဴဒါစိမ်ိဴး၊ ရွိေကာင္းက်ိဴးေၾကာင့္၊ ျပည့္ၿဖိဳးမ်ားစြာ၊ ရတနာသည္၊ လိုရာမတ၊ ျပည့္စုံလွ၏။ ဓနသဒၶိ၊ ၿပီးစီးဘိလွ်က္၊ စက္တိရတနာ၊ ရထားသာႏွင့္၊ ေ၀လာဟက၊ သိႏၶ၀ျဖင့္၊ သာလွညက္ေညာ၊ ျဖဴစင္ေခ်ာသည္၊ ဥေပါသထ၊ သတၱိစသား၊ ခဂၢမည္သာ၊ ျဖစ္တုံပါလွ်က္၊ အာကာေကာင္းခင္၊ ပ်ံႏိုင္က်င္သား၊ ဆင္ျမင္းလွံဓါး၊ ဤငါးပါးကို၊ နတ္မ်ားေဒ၀ါ၊ ဆက္သလာေသာ္၊ ထက္မွာေဒ၀ိန္၊ တာ၀တိမ္ႏွင့္၊ ႏိႈင္းယွဥ္မွန္စြာ၊ အသူရာက၊ ေအာက္မွတလည္၊ နဂါးျပည္ကို၊ ဘုန္းစည္မင္းျမတ္၊ အာဏာလႊတ္သား၊ မႏၶတ္ရာဇာ၊ မင္းျမတ္စြာလွ်င္၊ လုရြာကပ္ဆက္၊ ႏွစ္ကိုတြက္မူ၊ အသက္သေခၤ်၊ နီတံုေပ၏။ မ်ားေထြေက်းဇူး၊ ဆိိုေသာ္မူအ့ံ၊ အထူးျမင့္ရွည္၊ က်ယ္ျမင့္တည္ကာ၊ ၿငိမ္ရည္ေစသား၊ ထိုမင္းမ်ား၌၊ မိဖုရားလွစြာ၊ ဂု႐ုသာ၏၊ ပုတၱာျဖစ္ထ၊ ၾသရသမူ၊ သူရိယေသာတ၊ သားမင္းလွကို၊ ျမန္စြျမင္းေကာင္း၊ ပီးတုံေလွ်ာင္းမွ၊ တေသာင္းယူဇနာ၊ ကၽြန္းဒီပါ၀ယ္၊ အ႒ာဓိပဓိ၊ ေခၚဘိမွန္စြာ၊ မစၦိမာ၌၊ ပဌမနဂိုရ္၊ ျပည္ဗဟိုရ္မူ၊ ေျပာဆိုသခ်ၤာ၊ ယူဇနာကား၊ ကိုးရာအ၀န္း၊ အက်ယ္ထြန္း၏။ တခန္းထိုမွ၊ ေဖာ္ထုတ္ျပမူ၊ စႏၵေသာတာ၊ သားေတာ္မွာကို၊ မ်ားစြာဆင္ေကာင္း၊ ပီးတုံေလွ်ာင္းမွ၊ တေသာင္းဒီပါ၊ ဇမၺဴခ်ာ၀ယ္၊ ေၾကျငာေက်ာ္ထ၊ သမုတ္ၾကသည့္၊ ေဇဌဓိပတိ၊ မင္းဘုန္းဟိကား၊ ေခၚဘိနာမ၊ မွည့္ၿပီးမွလွ်င္၊ ပဥၥပူရာ၊ ျပည္ေအာင္ခ်ာလည္း၊ ကိုးရာအ၀န္း၊ ျဖစ္တုံထြန္း၏။ ထြန္းသည္ဖိတ္ဖိတ္၊ ေအာင္နမိတ္ျဖင့္၊ အာဒိစၥ၀င္၊ တျပည္လွ်င္တည္း၊ ထိုတြင္ေက်ာ္သိ၊ အမည္ဟိသား၊ မဏိသုဘာ၀၊ ရာဇလွကို၊ မ်ားၾကလူေပါင္း၊ ပီးတုံေလွ်ာင္းမွ၊ တေသာင္းဒီပ၊ ႏွမ့္သိၾကသား၊ နရဓိပတိ၊ သမုတ္ဟိလွ်င္၊ ေခၚဘိတခန္း၊ ရြီတြက္ညႊန္းကာ၊ အ၀န္းကိုးရာ၊ ျဖစ္တုံပါလွ်က္၊ ရမၼာပူရ၊ ေက်ာ္ေဇာၾကသည့္၊ ျပည္မဌာနီ၊ ကၽြန္းသၿပီ၌၊ သုံးလီသုံးပါး၊ သားေတာ္မ်ားလွ်င္၊ ပိုင္းျခားယူဇနာ၊ ေျခာက္ေထာင္တာကို၊ အာဏာမိုးလီစိုး၏တည္း။ ။
No comments:
Post a Comment