(၄၂) တိမ္းယြန္းမလွ၊ ျဖစ္လီရမူ၊ သာစြမို႔မို႔၊ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ကို၊ မခ်ိဳ႕ရန္ပြား၊ တိုင္းကားႏိုင္ငံ၊ ျပည္ပုဂၢံက၊ နန္းစံစိုးေပ၊ ျမန္မင္းေဆြလွ်င္၊ ဗိုလ္ေျခမ်ားစြာ၊ ခ်ီ၍လာလွ်က္၊ ဘယ္ညာ၀န္းလစ္၊ တိုက္လွန္ျဖစ္မွ၊ သကၠရာဇ္အ႒၊ ဆသတၱတြင္၊ မည္သာတြင္ျငား၊ ျမင္စိုင္းစားႏွင့္၊ ေစာင့္စားနီမူ၊ တႏွစ္ဟူ၏။ အယူ႐ိုင္းစိုင္း၊ တလိုင္းေမာင္ခြင္၊ တႏွစ္ပင္တည္း။ ရွိခြင္ေအာက္သား၊ ေဖာင္းကစားမွာ၊ သံုးႏွစ္သာတည္း။ ေက်ာ္စြာေစာင့္ထား၊ ႏွစ္ႏွစ္စား၏။ ေနာင္ကားငေခြး၊ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ၊ တလဆို၏။ ႏွစ္ကိုေပါင္းထ၊ ရြီတြက္ဆေသာ္၊ ၀ီသာျပည့္ယုဂ္၊ ငါးလဆုတ္၏။ အယုတ္မုကၡ်၊ ျဖစ္ကုမ္ၾက၏။ ဆူပြေခ်ာက္ေခ်ာက္၊ ဤေျခာက္ေယာက္ေပ၊ ေအာက္သားတလိုင္း၊ အယူ႐ိုင္း႐ို႕၊ ၿပိဳင္ခိုင္းတိုက္ခါ၊ ဟိေသာခါ၌၊ ရာဇာေစာမြန္၊ ေရာက္လာျပန္ေသာ္၊ တဖန္ေလာင္းၾကက္၊ တည္လာဆက္သည္၊ နီထြက္လႏွယ္ေတာက္ထြန္းတည္း။ ။
No comments:
Post a Comment